سطل آب روی صورتش خالی شد. آب داغ روی تن لخت اش سر میخورد و پوستش را می سوزاند. دستان زمخت پیرمرد غسّال کتف های او را باز و بسته می کرد و ماساژ میداد. مرد تنومند دیگری که سبیل پرپشت و ابروهای پیوسته داشت ، سمت راستش ایستاده بود . مرد تمام بدن او را پر از کف کرد. پیرمرد چند ضربه ی محکم به پهلو های او زد. مرد هیکلی سطل آب داغی روی سر او خالی کرد و با خشونت موهای سرش را دست کشید. اسرافیل روی تخت دراز کشیده بود و نمیتوانست تکان بخورد. دلش میخواست اما نمیتوانست فریاد بزند. حتی نمی توانست چشمانش را باز کند تا به غسال های بی رحم بفهماند که زنده است ؛ که می فهمد.

بخار آب فضای اتاق را پر کرده بود. اسرافیل بغض عجیبی داشت. مانند بغض کودکی که از مینی بوس اردوی مدرسه جا مانده باشد. تمام انرژی خود را برای چندمین بار جمع کرد ، ولی باز هم نتوانست دستش را تکان بدهد. دستان زمخت پیرمرد وحشیانه روی سینه اش کشیده می شد. احساس کرد بدنش زخم شده. مردِ دیگر که حالا سمت چپ او بود ، پارچه سفید را از پایین تنه اش برداشت و سطل آب داغی خالی کرد. اگر زبانش یاری می کرد حتما فریاد می زد. طاقتش طاق شده بود .

منبع: http://neestan.persianblog.ir